اساطیر ایران باستان دارای پیشینه تاریخی هستند. آن‌ها نمودی از فرهنگ و تمدن هستند. در تعریف اسطوره می‌توان گفته که: واژۀ اسطوره ((در زبانهای اروپایی MYTH گفته می‌شود و در لغت با واژۀ Historia به معنی روایت سخن و تاریخ هم ریشه است. از این رو در لغت Story در انگلیسی به معنی خبر و قصّه آمده، که با واژۀ یونانی Mouth به معنی دهان و بیان و ورایت از یک ریشه است.
اسطوره، خبر، حکایت، قصّه یا روایتی است که معمولا نشانه‌ای از نوعی اعتقاد مابعد الطبیعی و نوعی جهان بینی است در دوره‌ای که فرهنگ سینه به سینه منتقل می‌شد. اسطوره دنیای مشترک هر قوم بود: خوش آیند و ناخوشایند، مفید خطرناک را رقم می‌زد؛ جهان فرهنگی بنیاد می‌گذاشت و با این فرهنگ، تصویری از عشق و نفرت، ثروت و قدرت، امر جنسی، مرگ وترس و جز آن می‌ساخت
اسطوره، خبر، حکایت، قصّه یا روایتی است که معمولا نشانه‌ای از نوعی اعتقاد مابعد الطبیعی و نوعی جهان بینی است در دوره‌ای که فرهنگ سینه به سینه منتقل می‌شد. اسطوره دنیای مشترک هر قوم بود: خوش آیند و ناخوشایند، مفید خطرناک را رقم می‌زد؛ جهان فرهنگی بنیاد می‌گذاشت و با این فرهنگ، تصویری از عشق و نفرت، ثروت و قدرت، امر جنسی، مرگ وترس و جز آن می‌ساخت