نظر نگین برای رمان طلسم شده

این کتاب رو واقعا دوست داشتم و از لحظه لحظه‌ی زندگی غزل انگار باهاش همراه بودم نقش نگین تو داستان خیلی کمرنگ بود به طوری که اصلا فراموش کردم که چنین کسی هم وجود داره تا صفحات نرسیده به پایان دوست نداشتم دوستی اینبار نفر این جوری به هم بریزه خب اگه نوید یاسی رو ول کرد چرا باید غم هاش رو سر سروش خالی میکرد و چرا باید دوستش غزل رو از عشقش جدا کنه حسادت کردن به خوشبختی بهترین دوستت واقعا غیر قابل درکه حالا که یاسی نابود شد خب خودش رو میکشت دیگه چرا زندگی غزل رو نابود کرد نه تنها عشقش رو از گرفت بلکه اون رو از نابود کرد پایانش خیلی بی خود بود انگارنویسنده فقط میخواسته داستان رو تموم کنه. آخرین بار که کتاب چنین غم انگیزی رو خوندم تا چند ماه دوست داشتم اصلا اسم رمان‌ها بشنوم من کتاب هارو قبل خواب میخونم اما وقتی ماجرای این کتاب اینقدر جالب بود به یک هفته نکشیده تمومش کردم اما اصلا فکر نمیکردم نویسنده‌ی ایم کتاب اینقدر ظالمانه کتاب رو تموم کنه. خیلی داستان دوست داشتنی بود تاقبل اون ماجرای کشته شدن سروش و این به نظر من ارزش کتاب رو کلا نابود کرد. کاش نویسنده‌ها هم وقتی کتاباشون رو مینویسند یک بار هم بخوننش تا علایق خواننده‌ها رو بفهممن. واین که صفحات تکراری کتاب و اشکالات نوشتاری واقعا آزار دهنده بود.