نویسنده به خوبی تونسته اختلالهای روانی رو در شخصیتها معرفی کنه و نشون داده که چگونه دارندگان این اختلال به خودشون و یا دیگران آسیب میزنند اما راه حلی براش ارائه نشده. درسته بعضی اختلالها ممکنه ساده باشند اما برای جلوگیری از اسیب به شخص و دیگران باید حتما درمان یا کنترل شوند. مثلا اختلال دو قطبی که ازش در پیشگفتار به عنوان اختلال ساده یاد شده، باعث به هم خوردن زندگی خیلی از زوجها شده. کاش امکانی ایجاد میکردند که در سنین پایین تر امکان تشخیص اختلالها در افراد شد و درمان یا کنترلش کرد و یا مانع انتقال اختلالهای که ریشه ارثی دارن مثل اسکیزوفرنی به نسلهای بعد شد.
در مورد داستان دختری با بالهای سنجاقکی، سن دختر دوازده سیزده بود بیشتر داستان قابل باور میشد. در داستان مطرد هم جسد بعد چند روز دچار کرم و حشره میشه نه اینکه پوست زیباتر بشه، در هر حال صداگذاری که عالی بود. کتاب هم شاید برای کسانی که به این جور موضوعها علاقمند هستند جذاب باشه، برای بقیه نه.
در مورد داستان دختری با بالهای سنجاقکی، سن دختر دوازده سیزده بود بیشتر داستان قابل باور میشد. در داستان مطرد هم جسد بعد چند روز دچار کرم و حشره میشه نه اینکه پوست زیباتر بشه، در هر حال صداگذاری که عالی بود. کتاب هم شاید برای کسانی که به این جور موضوعها علاقمند هستند جذاب باشه، برای بقیه نه.