روایت داستان و شخصیتساری آقای قناعتپیشه و خانم بیرانوند فوقالعاده عالی بود و جای تحسین و تشکر داره.
داستان هم خوب بود و نسبت به سایر داستانهای جین آستین شخصیتهای متععدتر و متنوعتری داره، رویدادها هم از پیچیدگی نسبی بیشتری در مقایسه با سایر آثار آستین برخوردارند.
به نظرم شیوه روایت پی بردن اما و آقای نایتلی به احساس یکدیگر و اعتراف به احساس خودشون میتونست پرشورتر و جذابتر باشه.
اون بخشهایی از داستان که در اظهارنظرهای سایر دوستان خستهکننده و یکنواخت گزارش شده، البته روند پیشرفت داستان رو کند و گاهی مخاطب رو خسته میکنه اما برای کسانی که مایل به دریافت اطلاعات تاریخی - جامعهشناختی هستند میتونه مفید و حتی دربردارنده اطلاعات ارزشمند باشه، چون یکی از ویژگیهای ممتاز آثار جین آستین همین هست.
به این اثر ۴ ستاره دادم چون ۵ ستاره، در مقایسه با این داستان و هر داستان دیگه از جین به غرور و تعصب تعلق میگیره.
داستان هم خوب بود و نسبت به سایر داستانهای جین آستین شخصیتهای متععدتر و متنوعتری داره، رویدادها هم از پیچیدگی نسبی بیشتری در مقایسه با سایر آثار آستین برخوردارند.
به نظرم شیوه روایت پی بردن اما و آقای نایتلی به احساس یکدیگر و اعتراف به احساس خودشون میتونست پرشورتر و جذابتر باشه.
اون بخشهایی از داستان که در اظهارنظرهای سایر دوستان خستهکننده و یکنواخت گزارش شده، البته روند پیشرفت داستان رو کند و گاهی مخاطب رو خسته میکنه اما برای کسانی که مایل به دریافت اطلاعات تاریخی - جامعهشناختی هستند میتونه مفید و حتی دربردارنده اطلاعات ارزشمند باشه، چون یکی از ویژگیهای ممتاز آثار جین آستین همین هست.
به این اثر ۴ ستاره دادم چون ۵ ستاره، در مقایسه با این داستان و هر داستان دیگه از جین به غرور و تعصب تعلق میگیره.