با سلام و خسته نباشید، ممنون از کتاب خوبتون فقط چند نکته… یکی اینکه چه لزومی داره شخصیتهای غیر اصلی داستان مدل حرف زدنشون به اون شکل بلشه؟ چرا درست صحبت نمیکنن؟ خیلی وقتها (اکثرا) توی ذوق میزد. دوم اینکه در مورد نابینایی سامیرانا اینطور که متوجه شدم از اول کور نبود و وقتی دارو بهش نرسیده بود کور شد و بعد از اینکه دوباره دارو تزریق شد بیناییشو به دست آورد که اگر این برداشت من درست باشه منطقیه و غیر از این خیلی عجیبه چون خیلی جاها سامیرانا میدید و اگر برداشت اول من درست باشه موقعی که توی کشتی بودن و گفت بذار منم تابلوها رو ببینم (قبل تزریق) اصلا امکان دیدن نداشت … سوم در مورد اسامی داستان که خیلی منو گیج میکرد و تا آخر داستان درگیر به یاد آوردن اونا بودم و خیلی جاها نفهمیدم کیه و ادامه دادم … چهارم اینکه خیلی جاها داستان بیخودی کش پیدا میکرد و اون کشش قبلو نداشت … در مورد دنیاهای موازی هم به نظرم اینقدر تکرار شد که دیگه خیلی پیش پا افتاده و تکراری شد و اون ابعت و مرموز بودن و دست نیافتنی بودن خودشو از دست داد… در نهایت بسیااااار داستان زیباییست و حالت اعتیاد گونه داره، امیدوارم به نوعی نیمز گرفتار نشده باشیم😉
با تشکر فراوان از جناب معین فرد برای خلق چنین فضای جذاب و داستان حیرت انگیز 🙏
با تشکر فراوان از جناب معین فرد برای خلق چنین فضای جذاب و داستان حیرت انگیز 🙏