نظر Mehdi Moghaddam برای کتاب ادن، عزیزترین دوستم

با سلام
داستان خوبی بود و مضمون خوبی هم داشت. بچه‌ها دنیایی متفاوت دارند و در آن دنیا که خیلی هم زیبا هست زندگی می‌کنند و چیزهای کمی را به دنیای خود میبرند. وقتی کودکی با چیزی ارتباط برقرار کرد دیگر به قیمت و ظاهر آن توجه نمی‌کند لیکن برای او ارزشمند میشود و با آن زندگی می‌کنند. حرفهایشان را به او می‌گویند. با او بازی می‌کنند و با آن حتی به گردش و مهمانی میروند. با آن خاطره می‌سازند. به او کمک میکنند و فکر می‌کنند که او هم به آن کمک می‌کند. خیلی دنیای جذابی هست ولی کم کم بعد از بزرگ شدن از آن دنیا خارج می‌شوند. برای همین هست که همه حتی بزرگسالان هم میخواهند به زمان کودکیشان برگردند و در آن دنیا زندگی کنند. آن صداقت و صافی و پر شر و شوریش و جنب و جوشی
داستان خوبی بود و من پسندیدم