نظر جواد زارع برای کتاب کتابدار آشویتس

نوجوانی چهارده ساله به نام «دیتا» که عاشق کتاب‌ها است، داوطلب می‌شود که از هشت کتاب باارزش و ممنوعه مراقبت کند، در حالی که به خوبی می‌داند که اگر «نازی ها» او را با کتاب‌ها پیدا کنند، مرگش حتمی خواهد بود. ایفا کردن نقش کتابدار حتی برای همین تعداد اندک از کتاب‌ها، حسی از داشتن معنا و هدف را در این اردوگاه جهنمی و آکنده از مرگ، شکنجه و تحقیر به او می‌بخشد. یعنی در بدترین وضعیت هم باید امید به زندگی را باید روشن نگه داشت و برای زندگی کرده تلاش کرد و لذت برد