نظر پریا سنچولی برای کتاب صوتی پستچی

این نظر را برای دیگری که بخواند نمی‌نویسم برای خودم مینویسم که یادم باشد روزی که عاشق شدم من چقدر میتوانم برای معشوقم صبوری کنم. مینویسم تا یادم باشد قبل از انکه بمیرم، اول جنگیده باشم، تا یادم باشد که حال دل من اول باید خوب باشد تا بتوانم خوشبختی را به دیگری هم بدم، تا یادم باشد از بعضی جنگیدنها باید دست کشید، تا یادم باشد دست در دست اهانت‌ها، تهمتها، حرف‌های مردم، نگاه هاو... زندگی کنم و اهمیتی ندهم چون حرف بقیه ارزش جنگیدن ندارد انچه که لیاقت جنگیدنم را دارد زندگیم است.