نظر ترانه کمالی برای خلاصه کتاب صوتی نبرد من

با اینکه در کل موافق خلاصه خوانی کتاب نیستم، اما در این مورد بخصوص بنظرم کار درستی ست که ابتدا خلاصه‌ی «نبرد من» خوانده شود و بعد اگر تمایل و اشتیاقی بود کل آن مطالعه شود. در اغلب مواقع خوانندگان «نبرد من» کتاب را نیمه رها کردند به هزار و یک دلیل!! هزارِ آن بماند-ولی آن یک دلیل: ژانر کتاب را میتوان علاوه بر زندگی نامه جزء تاریخ معاصر آلمان هم طبقه بندی کرد. بنابراین بخاطر این مورد و هم حجیم بودن و شرح و بسط‌های مفصل، تمام کردن کل آن، از عهده‌ی سلیقه‌ی عموم بر نمی‌آید (مگر تاریخ خوانان قهار). نوشته‌ی هیتلر فقط نماینده‌ی نبوغ او نیست بلکه نشان دهنده ذره ذره شکل گیری نفرت ش از یهودیانی که رده‌های بالای حکومت آلمان را تسخیر کرده بودند، هم هست. جز دلایل زیاد دیگر، حس حقارتی که در کودکی متحمل شد از نظر روان شناختی هیتلر را تبدیل به کسی کرد که روی بسیاری چیز‌ها که ما آن را انسانیت می‌نامیم چشم گذاشت. با آنکه بین مردم آلمان، رهبر بسیار محبوبی بود و به پیشرفت کشورش بطرز فوق العاده چشمگیری کمک کرد اما امروز نسل‌های بعدی همان مردم، تمایل ندارند حتی نامش را بر زبان آورند. قاعدتا در جنگ حلوا خیر نمی‌کنند، اما حتی جنگ هم اصولی دارد؛ به شخصه معتقدم هیتلر اولین انسانی نبود که این اصول را نادیده گرفت، و البته آخرین‌ش هم نخواهد بود. دنیا و قوانین آن، عادلانه نیست. (گرچه قول عادل بودن آن را هم به ما نداده بودند)