از نظر من شخصیت پردازی داستایوفسکی و توصیف هرکدوم از نقش‌های داستان بی نظیر بود.
قهرمان داستان گاهی شخصی عاقل تر از همه و تاحدی فیلسوف و گاهی ابله و در حین حال مضحک به نظر میرسید
ولی همه ادم‌های داستان به سمتش جذب میشدند و این همون گرایش ذات بشر به سمت خوبی و سادگیه ولی کسایی که ایمان خودشونو تاحدی از دست داده بودن از خوب بودن افراطی پرنس میشکین بیزار بودن.
چیزی که توی این رمان توجه منو جلب کرد قضاوت‌هایی بود که شخصیت‌های داستان علیه هم انجام میدادن و بعد از تغییر کردن شرایط باز رنگ عوض میکردن و نظرشون عوض میشد.
توی این کتاب شاهد تناقض‌های زیبا و عمیقی بودیم مثل این جمله پرنس میشکین که باور داشت زیبایی دنیارو نجات میده.
درکل کتاب فوق العاده‌ای بود و به همه کسایی که صبور هستن و به عمق داستان توجه میکنن پیشنهادش میکنم ❤️👌🏻
قهرمان داستان گاهی شخصی عاقل تر از همه و تاحدی فیلسوف و گاهی ابله و در حین حال مضحک به نظر میرسید
ولی همه ادم‌های داستان به سمتش جذب میشدند و این همون گرایش ذات بشر به سمت خوبی و سادگیه ولی کسایی که ایمان خودشونو تاحدی از دست داده بودن از خوب بودن افراطی پرنس میشکین بیزار بودن.
چیزی که توی این رمان توجه منو جلب کرد قضاوت‌هایی بود که شخصیت‌های داستان علیه هم انجام میدادن و بعد از تغییر کردن شرایط باز رنگ عوض میکردن و نظرشون عوض میشد.
توی این کتاب شاهد تناقض‌های زیبا و عمیقی بودیم مثل این جمله پرنس میشکین که باور داشت زیبایی دنیارو نجات میده.
درکل کتاب فوق العاده‌ای بود و به همه کسایی که صبور هستن و به عمق داستان توجه میکنن پیشنهادش میکنم ❤️👌🏻