نظر مهدی زاهدی برای رمان طلسم شده

یه انتقاد داشتم به تمامی رمان نویسان عزیز، چرا توی اکثریت رمان‌ها، پس از هزاران دردسر و بدبختی و هنگامه‌ی چشیدن لذت و شیرینی عشق، مرد داستان به یه طریقی میمیره و همسر وی با یکهزار امید و ارزو متحمل رنج و سختی بسیار میشه. هدف این رمان‌ها نشان دادن صبر و استقامت و وفاداری زن‌ها به همسرانشونه. ولی نظر من اینه که چرا هیچوقت، بانوی داستان نمیمیره تا شوهر وی تنها بمونه؟انقد نشون دادن صبر و وفاداری اقایون نسبت به خانمشون بصورت یک داستان پند امیز سخت و دشواره؟اینکار باعث میشه تا جوانان با وفاداری و عشق به همسر اشنا بشن و در زندگی ایندشون چه بسا خود این داستان را تجربه کنند. ببخشید که سرتون رو درد اوردم. امیدوارم تونسته باشم منظورمو به دوستان عزیز منتقل کنم. موفق و مؤید باشید...