نظر بیتا جعفری برای کتاب ماه بانو

در یک جمله اگر بخوام بگم، ارزش خوندن نداشت. کتاب پر بود از غلط‌های نگارشی و املایی. زمان نوشتار کتاب یهو از ماضی به مضارع تغییر میکرد. دیالوگ‌ها یه جا کتابی بود، یهو لهجه محلی پیدا می‌کردن. سن افراد خیلی جاها معلوم نبود. گاهی شرح وقایع یک روز، بیست صفحه بود، و گاهی شرح وقایع دوسال در یک خط گفته شده بود. شخصیت‌ها هم که مدام یا مریض بودن یا حامله. موضوع داستان جالب بود به شرطی که به قلم بهتری نوشته می‌شد و حداقل یه بار ویرایش می‌شد.