نظر نرمین صوفی برای کتاب صوتی شیفتگان مرگ

درکل بد نیست اما برای کسانی به سلیقه‌ی من اصلا خوب نیست‌ی سری خاطرات مشمئزکننده دوران و حشتناک کمونیسم. بچه‌ای که مدفوع خودش رو ازفرط گرسنگی میخوره. پیرمردی که پشت کامیون سربازا ازفرط استیصالخودشو دارمیزنه. و بدترازاین که زنی بچه به بغل شاهد این صحنه س... پسرنوجوان با استعدادی که خودکشی میکنه و تو دسشویی خونش خودشو ازکانال هواکش با کمربندحلق اویزمیکنه... پدری که مردن درجبهه‌ی جنگ رو برای دو فرزندش ارزو میکنه واون رونشانه‌ی غرورخودش میدونه وهزارتا خاطره‌ی ترسناک دیگه که باعث میشه خواننده احساس پوچ بودن کنه. چجوریه که یک یاچندتا ادم دیوانه‌ی معلوم الحال میتونن بابشریت اینکارهارو بکننو بدتراینکه هزاران و میلیون‌ها انسان دیگه دنباله رو و مرید این ادمهاباشن به طوریکه اونهارو خداوندگارخودشون بدونن. من که اصلا احساس خوبی ازشنیدنش نداشتم و تو فصل ۳ کتاب کلا ازکتابخانه م حذفش کردم هیچ تمایل به شنیدنشون ندارم.. بااینکه صدای راوی بسیار دلنشین و مناسب بود و نوع نگارش خوب بود محتوای کتاب بنظرم پوچ و تو خالی بود مثل مغزتموم کسایکه همچین خاطراتی رو برای خودشون و دیگران ساختن لطفاکتابهای نشاط اوردیگه‌ای که عامه پسند باشه اخرهفته‌ها بزارید ممنون ازکتابراه و ناشر عزیز