نظر Ali Akbari برای کتاب صوتی برادران کارامازوف (با صدای سه بعدی)

اگر کسی میخواد فقط یهک کتاب داستایوفسکی رو بخونه، بنظرم این اثرش بهترینه، چون قشنگ میتونم بگم صحنه‌هایی کامل مثل کتاب ابله و جنایات و مکافات بازم در این کتاب تکرار شدن و فقط بخشی از کتاب هستن، صدای سه بعدی هم عالیه و واقعا خوب صداگذاری شده، اگر بخوام نقد کنم من بعد از خوندن چند کتاب از داستایوفسکی و خوندن زندگینامه‌اش و چند نظر تخصصی در مورد کتاب هاش باید بگم من خوشم نیومد، داستایوفسکی هنر نویسندگی رو داره، ولی خب هنر خالی زیبانیست، خیلی جاها تو داستان خواننده رو اذیت میکنه، خیلی میپیچونه، خیلی اسامی عجیب و گمراه کننده داره، برای یه شخص گاهی دو یا سه اسم وجود داره که واقعا یکم حواستو پرت کنی کامل گیج میشی که الان چیشد، در مورد سبکش، سبک داستایوفسکی کاملا تکراریه و صدتا کتاب دیگم مینوشت همین مدلی بود و کاملا تکراریه، خیلی تو همه کتابا تاکید به بحث در مورد اعتقاد بخدا و عدالت و... داره. نکته‌ی دیگه‌ای که وجود داره داستایوفسکی نوشته هاش کاملا زندگیش هست و چیزی خارج از زندگیش اضافه نکرده، و یجا حتی ادعا کرده بود بدی من اینه خیلی چیزها رو میبینم و خیلی دیدم بازه!!! ولی بنظرم این نقص بشدت افتضاح داستایوفسکی که جز زندگی خودش نتونسته ببینه و هیچ نظری خارج از اتفاقات زندگیش نداره، و حتی اونارو هم خیلی بد تفسیر میکنه، خیلی غمگین و خیلی خشن، یه نشون خیلی تابلویی که توی این کتاب هست در مورد داستان حضرت یوسف، نوشته اون برادراش رو دوس داشت و چون دوست داشت اذیتشون میکرد پس عشق یعنی اذیت!!! خدام همه رو اذیت میکنه، درصورتی که تمام نقشه‌های حضرت یوسف برای رسیدن به پدرش بود و اصلا برادراش براش مهم نبودن!!! و این نشون میده داستایوفسکی چقدر کوته بین و غلط نگر میشه گاهی و من بخاطر همین قبولش ندارم