نظر ن د ا ز ر ن د ی برای کتاب صوتی به لهجه سپیدار

واین بزرگترین هنر، برای نویسنده ایست که، قطعااا در شبی خاص، حالی خاص و باغمی نمناکو خاص نوشته، امااا با قدرت بغض رو در گلو فشرده و لب رو به دندان محکم گزیده تا نترکه اون بغض لاکردار... و با صدای خودش خونده که صداش از ته دل، گفته هاشو راهی دل و نگاه ما کنه،
ده هااا بار گوش دادم.
لحن و اون سبک لوطی گری، نشانگر ِ ذات لوطی گرو با غیرت اشنا بودنِ نویسنده است، میدانم و باور دارم، امان را فقططططط، در حالی گفته که وجودش پر از همون غیرت خاصه و موجود در کلامه ودر زندگی، بسیاررررررر به خود گفته بی خیییییااال