جناب ابراهیمی گرامی
با درود و تقدیم احترام فراوان
ابتدا به دلیل رعایت اخلاق حرفهای و انتقاد پذیری به شما تبریک میگویم که عدم وجود آن یکی از بزرگترین معضلات جامعهی ماست، با توجه به اینکه بخشی از زمان ارزشمند خود را صرف پاسخ به کامنتهای بنده فرموده اید و این ارتباط به دیالوگ تبدیل شده است، لازم میدانم نکاتی را خدمتتان عرض کنم:
۱) متنی که من مطالعه کردم جلد اول کتاب (کوردل) بوده اما چون روی دیوایسهای مختلف مطالعه میکنم شاید خطایی در دانلود رخ داده باشد و سر از جلد سوم درآورده باشم، اگر در این خصوص کم دقتیای رخ داده است از شما پوزش میطلبم.
۲) در خصوص مراجع معرفی شده و مطالبی که در خصوص استراکچر و ساختار مطرح فرمودید با کمال احترام برای خلاقیت هنری، چون سالیان سال به تدریس موسیقی اشتغال داشته ام، این مطلب که هنر ناب زاییدهی خلاقیت صرف است را قبول ندارم. خلاقیت موتور محرکهی ماجراست و اصول و قواعد ابزاریست که برای صیقل دادن اثر هنری بسیار لازم و ضروریست. اتفاقاً یکی از مهمترین نکاتی که در مراجع معرفی شده مطرح گردیده است مطابق همین فرمایش شماست که نویسنده باید اینقدر تمرین کند تا سبک شخصی خود را پیدا کند. مساله این است که به قول استیون کینگ: دستور زبان و اصول نگارش از مهمترین ابزار موجود در جعبه ابزار هر نویسندهای هستند. همچنان توصیه میکنم کتاب ایشان را مطالعه فرمایید و به شما تضمین میدهم اثر منفیای بر خلاقیت هنریتان نخواهد گذاشت که هیچ، کیفیت و فروش آثارتان را بالا خواهد برد.
۳) اگر این کتاب ویراستار داشته است، جسارت میکنم و به شما توصیهی اکید میکنم ویراستارتان را اخراج کنید. ایراد دستوری و نگارشی در داستان تنها زمانی قابل پذیرش است که عمدی و برای نشان دادن کم سوادی یا موقعیت فرهنگی یا ناتوانی یک شخصیت در بیان مطلب باشد. به اعتقاد من ویراستارتان وظیفهاش را به درستی انجام نداده است.
۴) تاکید میکنم فقط دیکتهی ننوشته است که غلط ندارد و اگر دیدگاه قبلی من را نیز با دیدی موشکافانه بررسی کرده باشید، خالی از ایراد نگارشی نیست؛ هیچ کس از خطا مصون نمیباشد.
۵) به احترام وقتی که برای پاسخ به دیدگاههای این حقیر صرف نموده اید، وقت خواهم گذاشت و کتاب کوردل را کامل خواهم خواند، امیدوارم مطالعه این کتاب تا انتها باعث پی بردن من به اشتباهات احتمالی در دیدگاهم گردد که در این صورت مطمئناً شهامت اعتراف به اشتباه را خواهم داشت.
از صمیم قلب برای شما فرهیختهی گرانقدر و هموطن محترمم آرزوی موفقیت دارم.
پاینده باشید
فرشید هوشمند
با درود و تقدیم احترام فراوان
ابتدا به دلیل رعایت اخلاق حرفهای و انتقاد پذیری به شما تبریک میگویم که عدم وجود آن یکی از بزرگترین معضلات جامعهی ماست، با توجه به اینکه بخشی از زمان ارزشمند خود را صرف پاسخ به کامنتهای بنده فرموده اید و این ارتباط به دیالوگ تبدیل شده است، لازم میدانم نکاتی را خدمتتان عرض کنم:
۱) متنی که من مطالعه کردم جلد اول کتاب (کوردل) بوده اما چون روی دیوایسهای مختلف مطالعه میکنم شاید خطایی در دانلود رخ داده باشد و سر از جلد سوم درآورده باشم، اگر در این خصوص کم دقتیای رخ داده است از شما پوزش میطلبم.
۲) در خصوص مراجع معرفی شده و مطالبی که در خصوص استراکچر و ساختار مطرح فرمودید با کمال احترام برای خلاقیت هنری، چون سالیان سال به تدریس موسیقی اشتغال داشته ام، این مطلب که هنر ناب زاییدهی خلاقیت صرف است را قبول ندارم. خلاقیت موتور محرکهی ماجراست و اصول و قواعد ابزاریست که برای صیقل دادن اثر هنری بسیار لازم و ضروریست. اتفاقاً یکی از مهمترین نکاتی که در مراجع معرفی شده مطرح گردیده است مطابق همین فرمایش شماست که نویسنده باید اینقدر تمرین کند تا سبک شخصی خود را پیدا کند. مساله این است که به قول استیون کینگ: دستور زبان و اصول نگارش از مهمترین ابزار موجود در جعبه ابزار هر نویسندهای هستند. همچنان توصیه میکنم کتاب ایشان را مطالعه فرمایید و به شما تضمین میدهم اثر منفیای بر خلاقیت هنریتان نخواهد گذاشت که هیچ، کیفیت و فروش آثارتان را بالا خواهد برد.
۳) اگر این کتاب ویراستار داشته است، جسارت میکنم و به شما توصیهی اکید میکنم ویراستارتان را اخراج کنید. ایراد دستوری و نگارشی در داستان تنها زمانی قابل پذیرش است که عمدی و برای نشان دادن کم سوادی یا موقعیت فرهنگی یا ناتوانی یک شخصیت در بیان مطلب باشد. به اعتقاد من ویراستارتان وظیفهاش را به درستی انجام نداده است.
۴) تاکید میکنم فقط دیکتهی ننوشته است که غلط ندارد و اگر دیدگاه قبلی من را نیز با دیدی موشکافانه بررسی کرده باشید، خالی از ایراد نگارشی نیست؛ هیچ کس از خطا مصون نمیباشد.
۵) به احترام وقتی که برای پاسخ به دیدگاههای این حقیر صرف نموده اید، وقت خواهم گذاشت و کتاب کوردل را کامل خواهم خواند، امیدوارم مطالعه این کتاب تا انتها باعث پی بردن من به اشتباهات احتمالی در دیدگاهم گردد که در این صورت مطمئناً شهامت اعتراف به اشتباه را خواهم داشت.
از صمیم قلب برای شما فرهیختهی گرانقدر و هموطن محترمم آرزوی موفقیت دارم.
پاینده باشید
فرشید هوشمند