یک کتاب مستند و تاریخی از حوادث حدود سال‌های ۱۳۴۰ تا ۱۳۴۹ هست و جنبش چریک‌های فدایی خلق رو در برمی‌گیره و بطور گسترده مورد بحث قرار میده.
فصل اول بیشتر جنبه‌ی آکادمیک و تاریخ نویسی داره، فصل دوم کمی محتوای داستانی به خودش می‌گیره و در فصل سوم هست که پس از مقدمه چینی‌ها و بیان شرایط موجود، حوادث به صورت داستانی و گفتگوی خودمانی‌تر مطرح و توصیف میشه.
نام بسیاری از شخصیت‌های نام برده در کتاب برای من تازه و جدید بود، پیش زمینه‌ی ذهنی ازشون نداشتم و اگر حداقل در حد ویکی پدیا بسیاری از شخصیت‌های کتاب رو می‌شناختم، بهتر با بستر حوادث مطرح شده ارتباط برقرار می‌کردم.
اما به عنوان آدمی که علاقمند به داستان نویسی هستم، این رو قشنگ متوجه شدم که این کتاب یک دانشنامه مستند و بسیار خوب و منسجم هست تا از دل شخصیت‌های واقعی با اقتباس از حوادث تاریخی، رمان تاریخی نوشته بشه و قطعا اثر ماندگارتری روی کسانی مثل من که آگاهی کمی از رشته تاریخ، علوم سیاسی، اجتماعی و... دارند، خواهد داشت.
اگر با توجه به دانش اندکم بخوام کتاب رو خلاصه کنم، چند شاخصه که برای خودم تازگی داشت در کتاب پیدا کردم:
۱. اون زمان متخصص و فارغ التحصیل کم نبوده اما بی‌اعتمادی نسبت به دانشگاه و فارغ التحصیلانش بین مردم عادی به راحتی مشهود هست.
۲. فاصله بین سیستم حاکمیت از یک طرف با خواست مردم و از طرف دیگه با خواست دانشگاه به اقتضای به روز شدن دانش‌ها بسیار زیاد هست. در موارد بسیاری یا دولت در برابر مردم قرار می‌گیره و یا در برابر دانشجویان و در هر دو صورت هزینه‌ی اجتماعی زیادی رو متحمل میشه.
فصل اول بیشتر جنبه‌ی آکادمیک و تاریخ نویسی داره، فصل دوم کمی محتوای داستانی به خودش می‌گیره و در فصل سوم هست که پس از مقدمه چینی‌ها و بیان شرایط موجود، حوادث به صورت داستانی و گفتگوی خودمانی‌تر مطرح و توصیف میشه.
نام بسیاری از شخصیت‌های نام برده در کتاب برای من تازه و جدید بود، پیش زمینه‌ی ذهنی ازشون نداشتم و اگر حداقل در حد ویکی پدیا بسیاری از شخصیت‌های کتاب رو می‌شناختم، بهتر با بستر حوادث مطرح شده ارتباط برقرار می‌کردم.
اما به عنوان آدمی که علاقمند به داستان نویسی هستم، این رو قشنگ متوجه شدم که این کتاب یک دانشنامه مستند و بسیار خوب و منسجم هست تا از دل شخصیت‌های واقعی با اقتباس از حوادث تاریخی، رمان تاریخی نوشته بشه و قطعا اثر ماندگارتری روی کسانی مثل من که آگاهی کمی از رشته تاریخ، علوم سیاسی، اجتماعی و... دارند، خواهد داشت.
اگر با توجه به دانش اندکم بخوام کتاب رو خلاصه کنم، چند شاخصه که برای خودم تازگی داشت در کتاب پیدا کردم:
۱. اون زمان متخصص و فارغ التحصیل کم نبوده اما بی‌اعتمادی نسبت به دانشگاه و فارغ التحصیلانش بین مردم عادی به راحتی مشهود هست.
۲. فاصله بین سیستم حاکمیت از یک طرف با خواست مردم و از طرف دیگه با خواست دانشگاه به اقتضای به روز شدن دانش‌ها بسیار زیاد هست. در موارد بسیاری یا دولت در برابر مردم قرار می‌گیره و یا در برابر دانشجویان و در هر دو صورت هزینه‌ی اجتماعی زیادی رو متحمل میشه.