صداو بیان خانم بروفه فوق العاده بود شخصیت اصلی داستان خیلی خوب باز شده بود و می‌شد راحت تصورش کرد و در طول داستان بافن بیان زیبای خانم بروفه بالذت همراهش شد
در مورد یک سری کمبود هاوچالش‌های سن نوجوانی خیلی قشنگ صحبت کرده بود ولی مشکلی که بود در طول داستان این چالش‌ها هیچ رشدی نکردن و باهمون ریتم مونوتون حرکت کردن
هیچ نگاه عمقی‌ای به این ضعف‌ها نشده بود و آخر داستان خیلی خیلی سطحی باهاش برخورد شده بود در حالی که میتونست بادیدگاه روانکاوانه بهتری بهش نگاه کنه و یک منبع آموزش و یادگیری برای خواننده باشه
نه یک داستان معمولی با یک ریتم معمول که به مفهوم خاصی هم نرسید
البته توجه به جزئیات و نحوه ارائه آنها هنرمندانه بود
ولی هیچ تفکری در داستان از جانب هیچ کدوم از شخصیت‌ها همیق بررسی نشده بود و ظاهری رد شده بود
بازم تشکر از خانم بروفه که کاملا به عنوان بازیگر داستان پذیرفته شده بود
در مورد یک سری کمبود هاوچالش‌های سن نوجوانی خیلی قشنگ صحبت کرده بود ولی مشکلی که بود در طول داستان این چالش‌ها هیچ رشدی نکردن و باهمون ریتم مونوتون حرکت کردن
هیچ نگاه عمقی‌ای به این ضعف‌ها نشده بود و آخر داستان خیلی خیلی سطحی باهاش برخورد شده بود در حالی که میتونست بادیدگاه روانکاوانه بهتری بهش نگاه کنه و یک منبع آموزش و یادگیری برای خواننده باشه
نه یک داستان معمولی با یک ریتم معمول که به مفهوم خاصی هم نرسید
البته توجه به جزئیات و نحوه ارائه آنها هنرمندانه بود
ولی هیچ تفکری در داستان از جانب هیچ کدوم از شخصیت‌ها همیق بررسی نشده بود و ظاهری رد شده بود
بازم تشکر از خانم بروفه که کاملا به عنوان بازیگر داستان پذیرفته شده بود