نظر Mostafa Arshad Ebi برای کتاب پرونده هری کبر

هم خوبه، هم بد: کتاب خوبیه چون تا آخر حرف واسه گفتن داره (البته اولش آهسته پیش میره، بعدش یهو همه چی حل میشه) اما یه مشکل مهمه داره! گاهی کتابی میخونید و تا سالها بعد یه جوری ازش یاد میکنید که انگار فیلمش رو دیدید، یعنی موقع خوندن کتاب، توصیفات آنقدر کامل و شفافه (البته بدون زیاده گویی، این هنر نویسنده است) که انگار دارین فیلم می‌بینید و همه چیز قابل دیدن و تجسم کردنه! اما در این کتاب: توصیفات کتاب از شخصیت‌ها و مناظر و.... ناقص و کاملا ضعیفه! به عبارتی اصلا توصیفی در کار نیست! مثلا فقط میگه دختر بسیار زیبایی بود! بعدا در طول کتاب میگه موهاش زرد و چشماش سبز بود! همین! یا مثلا گوزکوف رو اصلا نمیدونیم چه شکلیه! باغچه قابل تصور نیست، جنگل و دریای ارورا فقط گفته میشه توصیف نیست، پسر جوان و خوش هیکل! همین، یا مثلا لوسر فقط میگه چهره بدترکیب! حتی وقتی در مورد عشق حرف میزنه، فقط دختره میگه عاشقش هستم، یا تمام زندگی منه، اما توصیف دیگه‌ای نیست، بعد یهو میگه طرف تحت تاثیر این همه عشق قرار گرفته!! انگار میخواد خواننده فقط اتفاقات رو قبول کنه! اما به حس کردن و پذیرش ذهنی خواننده اهمیت نمیده! به خاطر تبلیغات اسم نمیارم اما حتما خوندید کتاب‌هایی که موقع خوندن همه چیز رو جلو چشمتون میبینید، این کتاب اینطور نیست! مثلا فقط میگه بی نظیره! همین! تمام دخترها و زنان داستان، زنان زیبایی هستن، همین! هیچ توصیف دیگه‌ای نیست. هر خواننده‌ای تصور متفاوتی از کتاب خواهد داشت و این اصلا جالب نیست، انگار خودت باید بزور توهم بزنی