نظر امید صباغ رنجبر برای کتاب صوتی آرامش

کتاب پر محتوا و ارزشمندی است. چکیده کتاب:
دو راه برای رسیدن به آرامش، فلسفه و هنر است.
راه مطلوب برای رسیدن به آرامش این نیست که ذهن خود را خالی کنیم بلکه باید به شکلی دقیق تر و آهسته تر به تجارب ناراحت کننده خود بنگریم با این هدف که نگرانی‌های بنیادین را کشف و روشن کنیم. ظرافت برخورد در مسائل آسیب پذیر طرفین
روابط بخاطر مسائل بزرگ و درماتیک ساخته می‌شوند یا فرو می‌پاشد.
راه رسیدن به رابطه آرامش بخش تر لزوما حذف کردن نقاط اختلاف نظر و مشاجره‌ها نیست بلکه راهش این است که پیشاپیش بپذیریم مشکلات اتفاق می‌افتند و به ناچار نیازمند فکر و زمان بسیار زیادی برای رسیدگی به آن‌ها می‌باشد.
آموزش عملیات روانشناختی بنیادینی است که سلامت جامعه، روابط و خدمات وابسته به آن است. آموزش هنر پیچیده انتقال یک ایده، بینش، احساس و مهارت است از ذهن یک انسان به ذهن انسانی دیگر.
بلند پروازی یعنی برای اینکه بهترین استفاده از استعداد‌های خود بکنیم و سهمی در بهبودی زندگی دیگران باشیم.
رم یک شبه، رم نشده است. (شکیبایی)
همان قدر که نیاز داریم ذهنمان را با منطق آرامش بخش شست و شو دهیم نیاز داریم چشمان هراسان مان را با هنر آرامش بخش آشنا کنیم.
سرچشمه‌های آرامش بخش: نگاه، صدا، مکان، زمان، لمس
شناخت رویدادهای گذشته برایمان سودمند است.
آغوش تصدیق مثبت وابستگی و شکنندگی مان هست.