نقد کتاب رو از این جهت مینویسم چون خود من سوگوار بودم در سالی که گذشت.
خوبی این کتاب این است که میگان دیواین کتاب اشکالی ندارد اگر حالت خوب نیست را نه تحقیقات دانشگاهیاش بلکه با تجربه گوشت و پوست و استخوان نوشته است به گفته خودش زمانی که حافظهاش را از دست داده بود اضطراب فراوانی داشت حالش بسیار خراب بود و بر روی زمین افتاده بود و حتی نمیتواند از خانه خارج میشود سوی را درک کرد خوبی این نویسنده این است که این کتاب را هم بر اساس تجربیات خودش و هم به صورت علمی و با دانش روانشناسی بالینی نوشته است از این کتاب گذر از درد را متفاوت با مرهم گذاشتن بر درد میداند و توضیح جامع و کامل میدهد حتمن این کتاب را مطالعه کنید
خوبی این کتاب این است که میگان دیواین کتاب اشکالی ندارد اگر حالت خوب نیست را نه تحقیقات دانشگاهیاش بلکه با تجربه گوشت و پوست و استخوان نوشته است به گفته خودش زمانی که حافظهاش را از دست داده بود اضطراب فراوانی داشت حالش بسیار خراب بود و بر روی زمین افتاده بود و حتی نمیتواند از خانه خارج میشود سوی را درک کرد خوبی این نویسنده این است که این کتاب را هم بر اساس تجربیات خودش و هم به صورت علمی و با دانش روانشناسی بالینی نوشته است از این کتاب گذر از درد را متفاوت با مرهم گذاشتن بر درد میداند و توضیح جامع و کامل میدهد حتمن این کتاب را مطالعه کنید