نظر Kayvan Hossein برای کتاب صوتی شهرش، گوسفندانش

اینکه در ابتدا شرح حالی از نویسنده داستان ارائه می‌شود بسیار خوب است. ولی آنچه که از همان آغاز تو ذوق می‌زند صدای نا بهنجار گوینده است که تا پایان ادامه می‌یابد و با آمیختن با صدای ناشیانه دو بازیگر دیگر، کارخیلی مسخره می‌شود. البته که ترجمه افتضاح داستان هم به این رسوایی دامن می‌زند انگار همگی مثل قهرمان داستان مست هستند. آوردن کالوکیش‌ها و هم نشین‌هایی مانند "یکدفعه تالاپی " به ذهنم رسید و بسیاری ترکیبات نا مأنوس دیگر به سبک کار لطمه فراوان زده است. اشتباه فاحش هم مثل "پایان قرن نوزدهم" بجای قرن بیستم کم نیست. ولی جملاتی چون سرنوشت آدم‌ها که مانند پراکنده شدن دانه‌ها بوسیله باد است، بسیار ادبی است. اینکه نهایت سیاه مستی این دو دوست ولو شدن در عقب تاکسی است خیلی جالب است، چقدر این ژاپنی‌ها مردم نجیبی هستند!!!