اکثر ماها چیزایی توی ذهنمون اذیتمون میکنه همیشه هستن اما چون از همون بچگی به بودنشون عادت کردیم وجودشون و ضررها و زیان هاشون رو نادیده میگیریم. چیزهایی مثل افکار، حس‌های بی پایه و... ممکن اول کار این فکر به ذهن آدم برسه که با نادیده گرفتنشون فراموششون کنه اما بعد از سختی و نشدهایی که این مسیر از خودش نشون میده، حالا سریال میاد و چاره‌ای نداره، حالا به نحوی آگاهانه یا تصادفی با اساس و بنیان چیزهایی آشنا میشه که اذیتش میکردن و به سمتشون میره..
و تازه میفهمه یه تیکه از وجودشو از خودش محروم کرده بوده...
و تازه میفهمه یه تیکه از وجودشو از خودش محروم کرده بوده...