خوبه. اما من با نظر نویسنده موافق نیستم درباره مرگ به عنوان دروازه ملاقات با خدا.
به نظر من خدا همیشه با ماست و در نفس ما جریان داره. از رگ گردن به ما نزدیکتره و در خود انسان، خدا هست.
به نظر اینجانب مرگ، پرده رو از جلو چشم ما کنار میزنه و باعث میشه تا بتونیم واقعیت‌ها رو ببینیم..
این دنیا زندگی خیالی است و ما در دنیا در عمق غفلت از پروردگار و ارزش و هدف واقعی زندگی خودمون هستیم.
انسان در مقام اسفل سافلین پا در دنیا میزاره و تلاش میکنه پرده‌های غفلت رو کنار بزنه،
اگر نمی‌تونیم حقایق رو ببینیم به خاطر غفلت ما از زندگی واقعی و تعلق به زندگی خیالیه...
هر چقدر تعلق ما به دنیا کمتر بشه، واقعیت زندگی برامون آشکارتر میشه.
به نظر من خدا همیشه با ماست و در نفس ما جریان داره. از رگ گردن به ما نزدیکتره و در خود انسان، خدا هست.
به نظر اینجانب مرگ، پرده رو از جلو چشم ما کنار میزنه و باعث میشه تا بتونیم واقعیت‌ها رو ببینیم..
این دنیا زندگی خیالی است و ما در دنیا در عمق غفلت از پروردگار و ارزش و هدف واقعی زندگی خودمون هستیم.
انسان در مقام اسفل سافلین پا در دنیا میزاره و تلاش میکنه پرده‌های غفلت رو کنار بزنه،
اگر نمی‌تونیم حقایق رو ببینیم به خاطر غفلت ما از زندگی واقعی و تعلق به زندگی خیالیه...
هر چقدر تعلق ما به دنیا کمتر بشه، واقعیت زندگی برامون آشکارتر میشه.