معرفی و دانلود کتاب نیکی گلسرخ و کتک کاری خشن: کتاب دوم مجموعه نیکی گلسرخ

معرفی کتاب نیکی گلسرخ و کتک کاری خشن: کتاب دوم مجموعه نیکی گلسرخ

کتاب نیکی گلسرخ و کتک کاری خشن، عنوان دوم مجموعه‌ی نیکی گلسرخ به قلم فریبا کلهر است. در این کتاب، نیکی گلسرخ و دفترچه‌ی بانمکش، هودی پرماجرا، هر روز با هم به مدرسه می‌روند و سعی می‌کنند در مدرسه‌ی جدید دوست پیدا کنند. اما شانس با آن‌ها یار نیست و همان هفته‌ی اول، نیکی با همکلاسی‌اش تاتیانا دچار مشکلی اساسی می‌شود؛ مشکلی که شاید به یک کتک‌کاری خشن ختم شود.

درباره‌ی کتاب نیکی گلسرخ و کتک کاری خشن

مجموعه‌ی نیکی گلسرخ را که می‌شناسید؟ همان سه تا کتاب جذابی که درباره‌ی یک دختربچه‌ی ده ساله و دفترچه یادداشت سخنگویش است. فریبا کلهر این مجموعه رمان کودک را نوشته است. نیکی گلسرخ، با هودی پرماجرا، که هم دفترچه خاطرات و هم حیوان خانگی‌اش است به مدرسه می‌رود. چرا حیوان خانگی؟ راست می‌گویید! هودی پرماجرا خیلی از حیوان خانگی بهتر است. او هم حرف می‌زند، هم مزه‌ی کلمات را می‌داند، هم خیلی شیطان و بازیگوش است و هم برعکس همه‌ی حیوان خانگی‌های دیگر می‌شود بردش مدرسه. در داستان آموزنده‌ی نیکی گلسرخ و کتک کاری خشن که عنوان دوم این مجموعه است، نیکی تازه دارد به مدرسه‌ی جدیدش، گل‌های باغ دانایی عادت می‌کند. آنجا، چندتا آشنا پیدا کرده است و از بابا مهربان، بابای مدرسه هم خوشش می‌آید. اما یک جورهایی، هنوز بچه‌هایی توی کلاس هستند که او را اذیت می‌کنند. مثلا یکی‌ش افتخار ادادربیار که معلوم نیست دارد ادا در می‌آورد یا واقعا دوست دارد با آدم دوست شود.

یکی دیگر از کسانی که نیکی در رمان کودک نیکی گلسرخ و کتک کاری خشن، باهاش مشکل پیدا کرده تاتیاناست. نیکی بدون اینکه بخواهد باعث شده معلم تاتیانا و دوستش را در کلاس جدا از هم بنشاند. حالا باید منتظر یک انتقام سخت از طرف تاتیانا باشد؛ شاید در حد یک کتک‌کاری خشن توی دستشویی مدرسه. نیکی باید فکری بکند. باید دوستان جدیدی پیدا کند و مشکلاتش را با خانم معلم و بچه‌های دیگر حل کند.

چرا خواندن رمان نیکی گلسرخ و کتک کاری خشن برای دبستانی‌ها لازم است؟

در رمان کودک نیکی گلسرخ و کتک کاری خشن، بچه‌ها در کنار نیکی قرار می‌گیرند که باید با خلاقیت، صبر و حوصله و مهارت‌های حل مسئله‌ی خود، مشکلاتش را در مدرسه حل کند، همان مشکلات روزمره‌ای که برای بسیاری از دختربچه‌ها در مدرسه اتفاق می‌افتند. اینکه نیکی چطور با شوخ‌طبعی و ظرافت، مسائل را به فرصت‌های دوستی تبدیل می‌کند برای کودکان الهام‌بخش است.

همین‌طور فریبا کلهر در داستان مصور نیکی گلسرخ و کتک کاری خشن، به کودکان می‌آموزد که می‌توانند از نوشتن برای درک بهتر خود و احساساتشان استفاده کنند و نوشتن را به فعالیتی لذت‌بخش و دوست‌داشتنی مثل بازی کردن با حیوان‌ خانگی تشبیه کرده است. از طرفی، لحن شیرین و دوست‌داشتنی راوی، اشتباهاتی که می‌کند و درس‌هایی که می‌گیرد و دست و پنجه نرم کردنش با مشکلات کودکانه در مدرسه، هر کدام جذابیتی خاص برای بچه‌های دبستانی دارد.

تصاویر کتاب نیکی گلسرخ و کتک کاری خشن را ویدا کریمی ساخته است. این تصاویر زیبا و پرجزئیات، به جذابیت و شیرینی کتاب افزوده است و از طرفی، محتوای داستان را شفاف‌تر و دیدنی‌تر می‌کند. کتاب نیکی گلسرخ و کتک کاری خشن را نشر افق به چاپ رسانده است.

کتاب نیکی گلسرخ و کتک کاری خشن برای شما مناسب است اگر

• 8 تا 12 سال هستید و دوست دارید رمانی جذاب و ماجراجویانه بخوانید.
• می‌خواهید کتابی درباره‌ی مشکلات تمام نشدنی اما باحال مدرسه داشته باشید.
• به دنبال داستانی آموزنده درباره‌ی مهارت حل مسئله و کنترل خشم برای کودکان می‌گردید.

در بخشی از کتاب نیکی گلسرخ و کتک کاری خشن: کتاب دوم مجموعه نیکی گلسرخ می‌خوانیم

خانم شوکتی از پشت میزش بلند شد. قدکوتاه بود و چادر سیاهش را زیر بغل جمع کرده بود. گفت: «خدا را شکر که به‌موقع رسیدی. اگر سر یکی از این شاهزاده خانم‌ها به میز و نیمکت‌ها می‌خورد، چه جوابی برای پدر و مادرشان داشتیم؟»

جلوتر آمد و دستش را زیر چانه‌ام گذاشت. صورتم را بالا کشید و گفت: «تا حالا چنین چیزی در این مدرسه نداشته‌ایم.»

تاتیانا گفت: «برای اینکه یک دختر دیوانه نداشتیم.»

خانم شوکتی به‌طرفش رفت و گفت: «می‌بینم که تو کمتر کتک خورده‌ای!»

تاتیانا یک مشت مو از لای موهایش بیرون کشید و گفت: «کچل بشوم، بابایم از بابایش شکایت می‌کند. بابایم حسابش را می‌رسد. زندانی‌اش می‌کند.»

خانم شوکتی جلوتر رفت و به موهای سر تاتیانا نگاه کرد. بعد به خانم خاکستری نگاه کرد و من نگرانی را در نگاهش دیدم. خانم شوکتی گفت: «اگر درد دارید، یخ بگذارم روی زخمتان!»

تاتیانا گفت سرش درد می‌کند. خانم خاکستری به یکی از مستخدم‌ها که مسئول بوفه هم بود گفت کیسه‌ی یخ بیاورد. از من پرسید: «تو چطور؟ جایی‌ات درد نمی‌کند؟»

سرتاپایم درد می‌کرد، اما جواب ندادم و کیسه‌ی یخ نخواستم.

خانم شوکتی گفت: «فکر کنم تو هم کیسه‌ی یخ لازم داری!»