کتاب تلفیقی از فلسفه، انسانشناسی، روانشناسی و جامعهشناسی و. .. است. مشابه اثر ریشارد داویت پرشت، با انبوه مطالب روبهرو میشوید. نویسنده برای توضیح مفاهیمی مانند بیعدالتی، انزوا، سوگ و... به سراغ اندیشمندان مختلف میرود.
این کتاب کوتاه است، اما مطالعه سطحی و سریع برای آن کافی نیست؛ برای درک کامل باید تمرکز داشت و به دنبال عمق فلسفه و واقعیت بود.
نکته مثبت کتاب این است که تکراری و زرد نیست. اگر تلفیق یا سرگذشتگوییهای فلاسفه را دوست ندارید، یا به دنبال مطالب انگیزشی موقت هستید، بهتر است به سراغ کتاب دیگری بروید.
کتاب به شدت مستلزم خوندن با تمرکز بالاست تا بتونی مفهوم کلماتو جملات رو درک کنی و بفهمی، گرچه گاهی هم این اتفاق نمی افته سنگین و در عین حال پیچیده بودن باعث دلزدگی از ادامه خوندنش میشه
نکتههای کتاب اینو میگه
خودفریبی راهحل نیست: آرامش از پذیرش واقعیت میآید، نه از انکار.
- درس گرفتن از رنج: هر سختی فرصتی برای شناخت ارزشهای انسانی است.
این کتاب کوتاه است، اما مطالعه سطحی و سریع برای آن کافی نیست؛ برای درک کامل باید تمرکز داشت و به دنبال عمق فلسفه و واقعیت بود.
نکته مثبت کتاب این است که تکراری و زرد نیست. اگر تلفیق یا سرگذشتگوییهای فلاسفه را دوست ندارید، یا به دنبال مطالب انگیزشی موقت هستید، بهتر است به سراغ کتاب دیگری بروید.